Να κλείσεις μια ξενάγηση στο Μουσείο Αυτοκίνησης Ναυπλίας που βρίσκεται στη Νέα Τύρινθα, 6 περίπου χιλιόμετρα έξω από το Ναύπλιο.

Ο χώρος φιλοξενεί διάσημα και μη αυτοκίνητα του παρελθόντος, παρουσιάζοντας την τεχνολογική εξέλιξη στην αυτοκίνηση και τα μέσα μεταφοράς, αλλά και τους παράγοντες που τα διαμόρφωσαν από τον 20ό αιώνα και μετά.

Τα πιο σημαντικά που αξίζει να δεις είναι:

Η μονή Αυγού, το εγκαταλελειμμένο βυζαντινό μοναστήρι που είναι χτισμένο πάνω σε βράχο σε υψόμετρο 853 μέτρων, με θέα την χαράδρα του ποταμού Ράδου. Το πολυώροφο μοναστήρι που αποτελείται από ισόγειο, 2 ορόφους με κελιά, και δώμα, από το οποίο προεξέχει και τρούλος, ανάγεται στον 11ο αιώνα και είναι αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο το Μυροβλύτη. Η επικρατέστερη θεωρία για την ονομασία του μιλάει για μια μητέρα που έφερε το άρρωστο παιδί της για να το γιατρέψει η Παναγία, κι Εκείνη την πρόσταξε να το πετάξει από το γκρεμό. Η άπιστη μάνα, φοβούμενη, πέταξε πρώτα ένα αυγό το οποίο προσγειώθηκε μαλακά πάνω στο χώμα χωρίς να σπάσει, ενώ όταν στη συνέχεια πέταξε το παιδί της, αυτό έγινε «χίλια κομμάτια». Η Μονή Αυγού είναι προσβάσιμη από χωματόδρομο 10 περίπου χιλιομέτρων από το χωριό Πελεή, πάνω στον επαρχιακό δρόμο Λυγουριού-Κρανιδίου.

Το γυναικείο μοναστήρι Αγία Μονή της μεσοβυζαντινής περιόδου (12ος αιώνας) στο χωριό Άρια, 3 περίπου χιλιόμετρα από το Nαύπλιο, με πολλά μέλη του αρχαιοελληνικού αρχαίου ναού που υπήρχε πριν στο ίδιο σημείο να έχουν ενσωματωθεί στο κτίριο του καθολικού της μονής που χρονολογείται από τον 12ο αιώνα.

Η γυναικεία μονή Αγίου Δημητρίου Καρακαλά (17ος αιώνας), 13 περίπου χιλιόμετρα από το Ναύπλιο, γνωστή για τα εργόχειρα και κεντήματα που φτιάχνουν οι μοναχές και για τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου.

Ο Άγιος Νικόλαος ο κρασόκτιστος, ένα πανέμορφο εκκλησάκι στην Καραθώνα, 7 περίπου χιλιόμετρα από το Ναύπλιο, χτισμένο κυριολεκτικά δίπλα στη θάλασσα. Η ονομασία του προέκυψε από τον τρόπο κατασκευής του, που είναι από κρασί (αντί για νερό) και χώμα, καθώς έτσι εκπλήρωσε το τάμα ένας καπετάνιος που παρακάλεσε τον Άγιο Νικόλαο να σώσει το πλοίο του από την τρικυμία. Η πρόσβαση στο ξωκλήσι γίνεται μέσω μονοπατιού από το τέρμα της παραλίας της Καραθώνας και διανύοντας 500 περίπου μέτρα.

Η Παναγία Κατακεκρυμμένη Καραθώνας, ένα εκκλησάκι στην ομώνυμη παραλία, 5 περίπου χιλιόμετρα από την πόλη του Ναυπλίου, χτισμένο στην άκρη ενός απόκρημνου βράχου.

Η μονή Παναγίας Πορτοκαλούσας (ή και Κατακεκρυμμένης) στο Άργος και 14 χιλιόμετρα από το Ναύπλιο, χτισμένη επάνω στο βράχο, στο ίδιο σημείο που υπήρχε ναός της Ήρας.

Η ονομασία της μονής οφείλεται σε παλιό αργείτικο έθιμο, με τους ντόπιους να ρίχνουν πορτοκάλια στα νιόπαντρα ζευγάρια που ανέβαιναν με τα πόδια στο λόφο την ημέρα των Εισοδίων της Παναγίας (23 Νοεμβρίου). Εκεί θα δεις το κρυφό σχολείο που λειτουργούσε πριν και μετά την Ελληνική Επανάσταση, αλλά και τη «δίφυλλη» εικόνα που στο αριστερό φύλλο εικονίζεται η Παναγία Γλυκοφιλούσα και στο δεξιό φύλλο υπάρχει η ίδια επικάλυψη και η επιγραφή Αγίου Δημητρίου του Νέου, αλλά σε δεύτερο επίπεδο (στο βάθος) υπάρχουν δύο ανάγλυφες μορφές (του Νεομάρτυρα Δημητρίου και του Οσιομάρτυρα Παύλου).

Είναι το καλύτερα διατηρημένο πυραμιδικό κτίσμα από τα 26 που έχουν εντοπιστεί στην Ελλάδα και είναι κατασκευασμένη από σκληρό, γκρίζο ασβεστόλιθο της περιοχής. Η χρονολογία κατασκευής του κυμαίνεται μεταξύ του 2700 π.Χ. έως τα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. και υπάρχουν διάφορες εκδοχές για τη χρήση και λειτουργία του: οχυρό για τον έλεγχο των οδικών αξόνων, ταφικό μνημείο, αμυντικός πύργος ή φρυκτωρία (για επικοινωνία μέσω πυρσών/φρυκτών), ή βωμός. Για κάποιους ερευνητές θεωρείται παλιότερο κατά 100 έτη της πρώτης αιγυπτιακής πυραμίδας, (2620 π.χ.) και 70 έτη αρχαιότερη της πυραμίδας του Χέοπα (2550 π.χ.)

Η μητρόπολη του μυκηναϊκού κόσμου, το βασίλειο του μυθικού Αγαμέμνονα και το σημαντικότερο ανακτορικό κέντρο της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στην Ελλάδα, είναι από τους σπουδαιότερους πολιτισμούς που γνώρισε η ανθρωπότητα και από το 1999 ανήκει στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, ενώ έχει συνδεθεί με τα ομηρικά έπη και τις μεγάλες τραγωδίες της κλασσικής εποχής. Εδώ θα δεις την Ακρόπολη, την περίφημη Πύλη των Λεόντων που αποτελούσε την κύρια είσοδό της και είναι το αρχαιότερο μνημειακό δείγμα γλυπτικής στην Ευρώπη (1250 π.Χ.), το θολωτό τάφο του Ατρέα που αποτελεί ένα από τα τελειότερα αρχιτεκτονικά δείγματα της εποχής, τη σιταποθήκη, τον Ταφικό Περίβολο Α’ και Β’, το αρχαίο θρησκευτικό κέντρο, ένα εργαστήριο καλλιτεχνικών, μια υπόγεια δεξαμενή που θεωρείται κορυφαίο μηχανικό έργο της εποχής, το προπύλαιο του ανακτόρου, αλλά και τα απομεινάρια του που μαρτυρούν την παλιά του αίγλη.

Εδώ θα δεις το δυτικό προμαχώνα που είναι εξαιρετικό δείγμα μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής, τα επιβλητικά κυκλώπεια τείχη που περιβάλλουν το ανάκτορο που χτίστηκαν το 14ο και 13ο αιώνα π.Χ., δημόσια κτίρια, αποθήκες, εργαστήρια, συγκροτήματα κατοικιών και το ναό.

Εκεί θα δεις ένα θολωτό και 16 θαλαμωτούς τάφους που χρονολογούνται στο 15ο και 14ο αιώνα π.Χ. και μαρτυρούν την υψηλή κοινωνική θέση των νεκρών.

Εκεί θα δεις τα ερείπια του σπουδαίου αυτού οικισμού που υπήρξε λιμάνι των Μυκηνών, τα τείχη και τον πύργο της Ακρόπολης του 300 π.Χ, που σώζονται μέχρι σήμερα και που δέχτηκαν επισκευές και στους μετέπειτα αιώνες.

Η αρχαία πόλη Λέρνα, που είναι γνωστή από τη Λερναία Ύδρα (το τέρας με σώμα φιδιού και τα 9 κεφάλια που εξόντωσε ο Ηρακλής στον δεύτερο από τους άθλους του), ήταν ένας από τους σημαντικότερους προϊστορικούς οικισμούς του ελλαδικού χώρου και κατοικήθηκε κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3200-2000 π.X.), μέχρι που εγκαταλείφθηκε οριστικά γύρω στο 1250 π.Χ. Εκεί θα δεις ίχνη πύργων, ερείπια κατοικιών και του οχυρωματικού περιβόλου της ακρόπολης, αλλά και το σημαντικότερο όλων, την Οικία των Κεράμων. Το μεγάλο ορθογώνιο κτίριο 300 τ.μ. αποτέλεσε ανακτορικό κτίσμα και διοικητικό κέντρο του οικισμού. Η ονομασία του οφείλεται στα άφθονα πήλινα κεραμίδια της στέγης που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών.

Το αρχιτεκτονικό επίτευγμα του Πολύκλειτου, με χωρητικότητα 20.000 θεατών, κατασκευάστηκε στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ., με το 1/3 του να είναι λαξευμένο σε φυσικό βράχο.

Εκεί θα δεις τα ερείπια του κέντρου του εμπορικού κόσμου της αρχαιότητας που δημιουργήθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ., σε σημείο όπου κατέληγαν δρόμοι από την Κόρινθο, το Ηραίο και την Τεγέα. Στο χώρο ανασκάφηκαν Βουλευτήριο του 460 π.Χ. (όταν το Άργος υιοθέτησε το δημοκρατικό πολίτευμα), Ιερό του Λυκείου Απόλλωνα και παλαίστρα.

Το δικαστήριο του αρχαίου Άργους πήρε τη σημερινή του μορφή από τον 6ο ως τον 3ο αιώνα π.Χ., ενώ στα μισά του 2ου αιώνα μ.Χ., κατασκευάστηκε από τον αυτοκράτορα Αδριανό το Νυμφαίο, μια κρήνη για την περισυλλογή και τη διοχέτευση του νερού από το Αδριάνειο Υδραγωγείο στην πόλη του Άργους.

Ανά τους αιώνες, οι στρατώνες χρησιμοποιήθηκαν ως νοσοκομείο, ως λαϊκή αγορά, ταχυδρομείο, σχολείο, στέγη για τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, χώρο που φιλοξένησε την 1η Πανελλήνια γεωργοκτηνοτροφική έκθεση (1899). Μετά την καταστροφή τους στην ελληνική Επανάσταση του 1821, ο 1ος Κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας επαναλειτούργησε το χώρο ως στρατώνα για το ιππικό, ενώ σήμερα τα κτίρια στεγάζουν υπηρεσίες του δήμου Άργους-Μυκηνών.

Το διώροφο νεοκλασικό χτίστηκε περίπου το 1830 και παραχωρήθηκε μετά από διαταγή του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια στον Σπυρίδωνα Τρικούπη. Ο Σπυρίδων Τρικούπης ήταν πολιτικός, διπλωμάτης και ιστοριογράφος της Ελληνικής επανάστασης του 1821, καθώς και ο πρώτος πρωθυπουργός του ελεύθερου ελληνικού κράτους.

Ο Δημήτριος Τσώκρης διετέλεσε οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και βουλευτής του Άργους.

Το οικοδόμημα χτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα (1570-1600) και λειτούργησε ως τέμενος και νεκροταφείο Οθωμανών, ενώ τη δεκαετία του 1830 επί Καποδίστρια, λειτούργησε για μικρό διάστημα ως στρατιωτικό αναρρωτήριο. Τελικά, το 1871, το κτίριο μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό αφιερωμένο στους αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη. Κατά την αρχαιότητα στο σημείο υπήρχε ναός της Νικηφόρου Αφροδίτης.

Ένα από τα παλιότερα κάστρα στην Ελλάδα, το εντυπωσιακό κτίσμα οικοδομήθηκε  στα προϊστορικά χρόνια, αλλά επισκευάστηκε και επεκτάθηκε αρκετές φορές στο πέρασμα του χρόνου, ενώ συνδεόταν με τείχος με ένα άλλο κάστρο στον απέναντι λόφο της Ασπίδας-το οποίο σήμερα δε σώζεται- προστατεύοντας την πόλη από επιδρομές.

Το έργο του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού για την υδροδότηση της πόλης που μετέφερε νερό από το χωριό Κεφαλόβρυσο στην στο Άργος, είχε μήκος 30 περίπου χιλιομέτρων και ήταν κτισμένο με πέτρες και κορασάνι (στεγανή λάσπη από τριμμένα κεραμικά).

Δες αναλυτικά για τις παραλίες εδώ.

Εκεί θα μάθεις για την ιστορική πορεία του πληθυσμού που έφτασε εδώ από την Κίο της Μικράς Ασίας και ίδρυσε τη Νέα Κίο και θα δεις φορεσιές, φωτογραφίες και ντοκουμέντα.  Επίσης, θα μάθεις για το μετάξι και την παραγωγή του που είχε ιδιαίτερη άνθιση στην Κίο και στήριξε οικονομικά τους πρόσφυγες που έφτασαν στην Αργολίδα.

δες το gallery: